Bitirme Tarihi	18.1.2019
Yazar	Bahadır Cüneyt Yalçın
Tür	Roman
Yayınevi	April Yayıncılık
Sayfa Sayısı	286
Alınan Yer	Konya

Kitap Hakkında

Eğlenceli bir roman. Cezaevi ve askerlik olayları o kadar gerçekçi geldi ki, bazılarının yazar tarafından yaşanmış olduğunu zannediyorum. Roman, karakterlerin anlatımları üzerinden gidiyor. Birkaç sayfada bir karakter değişiyor. Bunları her bir başlangıçtaki simgelerden de anlayabiliyoruz. Örneğin, Ali ismine sahip iki karakter trafik lambalarındaki duran adama benzeyen simgeyle, Şevval, kadın simgesiyle, Asker Ali'nin günlüğü, gözlük simgesiyle ve gazete yazarı Ömer Damla, daktilo simgesiyle gösterilmiş. Sade ve akıcı olan roman, gereksiz uzatmalarla okuyucunun zamanını çalmıyor. Arada verilen bazı ilginç bilgilerin gerçekliğini de merak ettim doğrusu. Bir yolculuğa çıkacaksanız bu romanı yanınıza alabilirsiniz. Ne de olsa kendisi de bir yolculuk üzerine. Dilerim, iftiralar yalnız kitaplarda kalırlar. Kitabın mottosu sayılabilecek "Bizi kelimeler kurtaracak" sözü de kitabın 197. sayfasında geçiyor. :)

Bir alıntı: "Diş çürümesi iyi bir şeymiş eskiden, Washington'dan çok önce. On altıncı yüzyılda, İngiltere'de aşırı şeker tüketimi nedeniyle zenginlerin dişleri çok çürüdüğü için halk arasında dişleri siyaha boyatmak moda olmuş, böylece zengin gösteriyorlarmış. Vaktiyle Japonya'da da soylular köle olmadıklarını herkes anlasın diye dişlerini demir tozuyla siyaha boyuyorlarmış." (s.214).